Mijn foto
Mijn naam is Mirjam, geboren in 1953 en al jaren wonend met mijn man Hans in de Flevopolder. Dochter en zoon zijn al een poosje het huis uit. Inmiddels zijn wij de Opa en Oma van drie prachtige kleindochters die we, als we de kans krijgen, heerlijk verwennen. Sinds november 2014 ben ik met pré pensioen. In de zomermaanden zijn we vaak te vinden in ons "zomerverblijf" in de Vendee. Heerlijk in de zon en genieten van alles wat er zoal te doen is op onze camping. Dat kan zomaar van alles zijn, potje jeu de boule, zwemmen, kletsen, fietsen en natuurlijk een wijntje! Sinds 2009 ben ik me bezig gaan houden met quilten. Heb een basiscursus gedaan en ben er helemaal aan verslingerd geraakt. Borduren, breien en haken doe ik ook graag. Kortom, ik ben met van alles en nog wat bezig!

woensdag 23 december 2015

Bijna Kerst

Hallo allemaal,

Bijna Kerst maar als ik naar buiten kijk lijkt het wel voorjaar of herfst, dat kan ook nog. Temperatuur is in ieder geval 3 x niks. Eigenlijk wil ik gewoon vorst en kou, maar ja, daar heb ik in ieder geval geen invloed op dat is duidelijk.

Jongste kleindochter wilde toch wel heel erg graag gaatjes in haar oren voor oorbellen. Aangezien we dat ook voor de oudste hebben gedaan zijn we ook met deze kleine dame naar de juwelier gegaan. Ik dacht, dat zal me een spektakel geven want ze kan echt de "dramaqueen" uithangen. Beide gaatjes worden allebei tegelijk geprikt, reuze handig want dan is het leed snel geleden. Maar ze vertrok even haar gezichtje en vervolgens riep ze: waar is de spiegel? IJdeltuitje! De komende jaren weten Opa en Oma waar ze hun centjes aan uit kunnen geven!




Afgelopen weken heb ik een aantal workshops in Driebergen gedaan met betrekking tot miniquiltjes. Erg leuk om te doen, het een spreekt me meer aan dan het ander maar dat heeft ook te maken met techniekjes.
De eerste miniquilt was de reversibel quilt. In mijn vorige blogje heb ik daar al een foto van laten zien.

 De 2e workshop vond ik ook leuk, lekker priegelen met stof en vliesofix. Hier moet ik nog mee verder gaan.


De 3e workshop was een lesje Trapunto. Dat geeft echt een mooie effect op witte stof. Ik ben er nog niet mee verder gaan, wil het wel graag afmaken, maar andere dingen hadden net even meer "mijn hart". De bedoeling is dat het in een ronde borduurring wordt gelijst, dan heb je wel iets wat ook gelijk af is. Op Facebook zie ik wel eens mooie witte Trapuntoquilts voorbij komen, prachtig maar ik denk niet dat ik dit ooit ga maken. De gele draadjes op de foto zijn rijgdraadjes hoor!

 Het laatste werkstukje zijn van stof gevouwen blokjes.Dat is ook heel leuk om te doen.
Uiteindelijk worden het 8 verschillende blokjes. Wordt wel weer vervolgd op volgende blogs.


Nu eerst maar Kerst. Ik heb voor mijn schoondochter een zakje geborduurd waar ik een cadeautje in heb gedaan. Ik hoop dat ze het leuk vindt. Alle cadeautjes zijn inmiddels ingepakt, ook de kleindochters zijn niet vergeten. Dus kunnen wij 1e Kerstdag naar onze zoon en schoondochter om Kerst te vieren samen met dochter, schoonzoon en de kleine lieve meisjes, we hebben er zin in!





Graag wil ik al mijn lezers en volgers van mijn blog 
Hele Fijne Kerstdagen wensen 
en een voorspoedig Nieuwjaar!


groet, Mirjam



























4 opmerkingen:

  1. Leuk bezig met een geweldig mooie hobby.
    Fijne feestdagen.
    Groeten
    Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo gezellig om je blog weer te lezen!
    Gezellige feestdagen en groeten van Nel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mirjam, wat kun je leuk schrijven, vooral over je kleindochter, zo herkenbaar. Ik wens jou en je geliefden ook fijne kerstdagen en een goed 2016 en dank dat ik je blogjes mocht lezen. Lieve groet, Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een heerlijk verhaal van je kleindochter over het gaatjes laten prikken!
    Leuk al die kleine workshops, zeker dat vouwen lijkt me erg leuk om te doen.
    Ook voor jou en dierbare nog een fijne kerst en een heel mooi 2016!
    Groetjes 10eke

    BeantwoordenVerwijderen