Mijn foto
Mijn naam is Mirjam, geboren in 1953 en al jaren wonend met mijn man Hans in de Flevopolder. Dochter en zoon zijn al een poosje het huis uit. Inmiddels zijn wij de Opa en Oma van drie prachtige kleindochters die we, als we de kans krijgen, heerlijk verwennen. Sinds november 2014 ben ik met pré pensioen. In de zomermaanden zijn we vaak te vinden in ons "zomerverblijf" in de Vendee. Heerlijk in de zon en genieten van alles wat er zoal te doen is op onze camping. Dat kan zomaar van alles zijn, potje jeu de boule, zwemmen, kletsen, fietsen en natuurlijk een wijntje! Sinds 2009 ben ik me bezig gaan houden met quilten. Heb een basiscursus gedaan en ben er helemaal aan verslingerd geraakt. Borduren, breien en haken doe ik ook graag. Kortom, ik ben met van alles en nog wat bezig!

zaterdag 3 november 2018

ophouden of doorgaan

Soms word je door mensen geattendeerd op het feit dat je niks meer post. Dat klopt dus helemaal. Ik zit ook veel op Facebook om met name op de quilt en borduurgroepen inspiratie op te doen. Daar laat ik dus ook wel eens dingen zien die ik heb gemaakt. Dan komt zo'n  blog in beetje in de "vergeethoek" . Komt nog bij dat we een groot gedeelte van de zomer op pad zijn.
Maar, ik heb bedacht dat ik het deze winter dan nog maar eens ga proberen.

Waar waren we gebleven? Ja, bij de Libellequilt. Die is echt prachtig geworden. Zelden ben ik zo tevreden over een "eigen werk". De achtergrond waarop de Libelles genaaid zijn is een zelf geverfde lap. Ook zo'n experiment waarbij je niet weet hoe het afloopt maar dit pakte zo goed uit.


De quilt siert een saaie wand in onze stacaravan in Frankrijk.

Omdat het net zoals in Nederland zo warm was heb ik niet gedaan van wat in van plan was, namelijk een quilt maken voor op ons bed in de caravan. Alles daarvoor had ik meegenomen en ik heb ook wel een paar middagen achter de naaimachine gezeten maar als het in de voortent zo tegen de 30 graden wordt vind ik het niet grappig meer. Dus machine naar buiten gesleept, klungelen met verlengsnoeren en dan waaien alle lapjes weg omdat er ineens zon windvlaag langskomt. Ren je daar achter al je lapjes aan die keurig op volgorde lagen. Mijn echtgenoot, altijd bereid tot meedenken, verzamelde stenen, dus vooruit ik kon weer even verder. Maar ideaal was het niet!
Inmiddels ben ik wel wat verder, ik ga deze quilt maken op de  quilt as you go methode". Daarvoor verdeel ik de quilt in vieren.
Op de foto zie je de linkerboven en onderhelft.

Foto is niet helemaal duidelijk, maar zal volgende keer een betere maken.

Nog wel even een leuk verhaal. Vanuit Nederland had ik ook prachtige koele bamboetussenvulling meegenomen en in een kastje in de voortent gezet. Dat is echt een campingkastje van stof met een rits. In zo'n voortent ritselt, kruipt er van alles en ook muizen. Maar optimist als ik (soms) ben ben ik een beetje nonchalant met de rits omgegaan. In het begin niet, maar als de weken verstrijken......Dus op een middag wil ik dat kastje een beetje opruimen en ik raak de plastic zak met tussenvulling aan en die beweegt...….Oeps, wat nu, echtgenoot is naar de jeu de boulebaan en laten we nou toch eerlijk zijn, ik ben toch zeker meer dan 100 x groter dat zo'n flutwoelmuisje? Dus voorzichtig de tas op z'n kop in de voortent en ja hoor dat kwam er een verschrikt uitgevallen. Maar we waren er nog niet. In het kastje zat er nog een en hij of zij keek mij recht in de ogen en was niet van plan uit dat kastje te komen. Ik was echter niet van plan om muis daar te laten zitten. Dus eerst alles wat bovenop dat kastje stond eraf gehaald en toen de kast op zijn kop gezet. Wat kunnen die muizen hard rennen zeg! Gelukkig had ik wel de tegenwoordigheid van geest om de deur van de caravan wel dicht te doen! :)))
Toen maar eens voorzichtig de schade van de tussenvulling bekeken. Daar zitten heel wat gaten in! Helaas, maar ik kan er wel omheen knippen en gebruiken voor andere projecten. Nieuwe tussenvulling is inmiddels in bestelling.

Toch weet ik  nu nog niet wanneer ik weer wat kom bloggen. A.s. donderdag 8 november word ik, als alles goed gaat, voorzien in ziekenhuis Lelystad van een knieprothese. Daar zit ik lekker tegen aan te hikken, maar moet gebeuren. Er staat me een pittige revalidatie te wachten maar ik ben er klaar voor. Ik hoef de tennisbaan niet meer op, alhoewel ik dat nog steeds heel erg mis, maar weer eens een lekkere wandeling van een uurtje maken daar ga ik vast heel blij van worden.

Dag allemaal. tot blogs!

4 opmerkingen:

  1. Wat gezellig, weer een blogje door jou geschreven. Hé bah, operaties zijn nooit leuk, maar het gaat vast goedkomen met de operatie aan je knie. Wat zal je straks weer lekker kunnen lopen. En wat is je libelle quiltje mooi geworden, die staat bij mij ook hoog op mijn WIM-lijstje.
    Fijn weekend en sterkte voor de 8e november.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Mirjam, fijn om weer iets van je te horen/lezen. Met mij gaat het precies eender hoor. Zo lang zo druk met van alles, veel zorgen en geen 'blogzin'. Maar probeer het nu ook weer een beetje op te starten. Wat een prachtige libelle-lap. Daar mag je zeker tevreden (en trots) op zijn.
    Ik wens je ook heel veel sterkte voor de komende operatie en revalidatie. Kan me voorstellen dat je daar behoorlijk tegenaan hikt. Denk aan je!
    Liefs, Rian

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuk een berichtje weer en je libelle quilt is echt geweldig zeg. Wat een muizen verhaal zeg haha.succes met je knie operatie en snel weer herstellen dan..........liefs.conny

    BeantwoordenVerwijderen